Trots, eer en Koninklijke puinhoop

Het is alsof hij al jaren had geoefend voor dit moment... Zijn dromen staan op het punt uit te komen ... Hij had deze scène in zijn gedachte uitgespeeld. Hij wilde het zo graag dat hij soms het gewicht van de koninklijke mantel om zijn schouders bijna kon voelen. Hij luisterde lang genoeg, hij kon bijna het gejuich en applaus van de mensen in de straten horen als zijn naam wordt verkondigd door de stad ... "Dit is wat wordt gedaan aan de man in wie de koning een welbehagen heeft!"

Oh ja, dit was een droom die Haman vele keren had gedroomd. Nu, eindelijk stond deze droom op hets het punt uit te komen! "Natuurlijk wil de koning Mij eren. Ik dien hem het meest, het best! Waarom zou hij iemand anders willen eren, dan mij? "

Haman leefde in een wereld van "Ik" "Mijn"en ... hij was zijn eigen beste bewonderaar.

Hij kan een man van rijkdom zijn geweest, maar zijn hart verlangde naar iets wat geld niet kon betalen... eer.

Is het je opgevallen hoe vaak hij het woord 'eer' noemt als hij beschrijft wat er moet gebeuren voor deze speciale persoon? Zo niet, laten we eens een kijkje nemen:

Nu, Haman dacht bij zichzelf: “ Aan wie zou de koning meer eer willen bewijzen dan aan mij? En hij antwoordde de koning: ‘Als de koning iemand eer wil bewijzen ... Er zou een koninklijk gewaad moeten worden gehaald dat de koning zelf heeft gedragen en een paard waarop de koning zelf heeft gereden en dat een koninklijke kroon op het hoofd heeft. Dat gewaad en dat paard moeten worden toevertrouwd aan een van de rijksgroten van de koning, aan iemand die tot de adel behoort. En die moet dan degene aan wie de koning eer wil bewijzen het gewaad omhangen, hem op het paard over het stadsplein laten rijden en, voor hem uit gaand, roepen: “Dit valt eenieder ten deel aan wie de koning eer wil bewijzen!”’

Weet iemand als dit?

"Dit is de man die praat over hoeveel geld hij maakt, hoeveel kinderen hij heeft, hoe noodzakelijk is hij aan de koning, hoe belangrijk hij is." - Charles Swindoll

En niet eerder verlaten de woorden zijn mond als hij klaar is met het delen van zijn droom van alle dromen met de koning, dan zien we God's gevoel voor humor in ons verhaal ... "Haast u," beval de koning Haman. "Haal het gewaad en het paard..."

Dit moment kan vijf jaar in de maak zijn geweest, maar het was het wachten waard.

U ziet, Haman was vol van zichzelf en God was klaar om zijn grote hoofd een beetje te laten krimpen ... als je begrijpt wat ik bedoel.

In Romeinen 12: 3 worden we niet aangespoord om onszelf te overschatten, maar juist onszelf met bedachtzaamheid, naar de mate van geloof die God ons gegeven heeft. Met andere woorden, wees niet hoogmoedig.

"Trots is een toestand van het hart dat, vroeg of laat, wordt verraden door de mond." 

- Beth Moore - 

Is dat niet het geval bij Haman vandaag! De trots. die opborrelt in zijn hart mondt uiteindelijk uit als een overlopende badkuip met teveel Mr Bubbles. (Vertel me alsjeblieft dat ik niet de enige ben die deze ervaring heeft!) De aanblik is gewoon niet mooi. Het is een puinhoop.

Trots stroomt van Hamans hart door zijn mond en hij moet een koninklijke puinhoop opruimen.

Zie je, lieve vriendin, het is niet dat Haman dacht goed van zichzelf - het is dat hij een beetje te goed dacht van zichzelf. Zijn identiteit is niet geworteld in Christus, maar in wie hij (Haman) was en wat hij deed. Zijn identiteit is geworteld in wat de wereld waardeert in plaats van wat God waardeert. Hij gaf de voorkeur om geëerd te worden in het bijzijn van de mannen, niet in de ogen van God.

En we staan ​​op het punt om zo'n geweldige contrast met Mordechai zien. Dus lopen we een beetje vooruit op morgen - het is een van mijn favoriete delen van dit hele verhaal!

Voor vandaag, realiseer deze waarheid. God heeft ons niet geroepen tot een slecht gevoel van eigenwaarde. Integendeel, Hij wil dat we onze eigenwaarde vinden niet in wat we doen, maar in wie we zijn. Onze eigenwaarde is te vinden in onze identiteit in Christus en in Hem alleen.

Laten we stoppen met het leven voor het applaus van velen en in plaats daarvan leven voor het applaus van de enige die echt belangrijk is. Moge onze dromen anders zijn dan die van de Hamans van deze wereld. Moge ons leven niet over "ons", "mij", of "ik," gaan maar over Hem alleen... Niet voor onze eer, maar voor Zijn eer.

Het God groots lief!