Pagina's

vrijdag 13 juni 2014

Week 2 ~ Vrijdag


'De wet' in de Bijbel is vaak een heikel onderwerp onder christenen. "We zijn toch onder genade" en "Christus heeft de wet weggedaan" zijn veelgehoorde kreten hieromtrent. 

Het oorspronkelijke woord dat meestal in de Bijbel wordt gebruikt als er 'wet' staat, is 'Thora'. Dit woord 'Thora' is veel meer omvattend dan slechts 'wet'. Maar voor het gemak, en om dit verhaal een beetje kort te houden, zal ik het hebben over 'de wet'.

God zegt in de tekst van vandaag dat Hij de wet in het hart van zijn volk zal schrijven en dat Hij hem in hun binnenste zal geven. Waarom zou Hij dit doen als de wet voor Hem niet belangrijk is?

Een wijze man in onze gemeente zei eens (in deze strekking):
Denk eens terug aan toen Jezus aan het kruis hing. De aarde werd donker... urenlang. Op het moment dat Hij stierf, scheurde het voorhangsel in de tempel. Het voorhangsel scheidde het gedeelte waar alleen de priesters mochten komen van het gedeelte waar ook de rest van het volk mocht komen. De weg was nu vrij om tot God te komen, er was geen belemmering meer. God wilde een relatie met een ieder uit Zijn volk. Hij scheurde het voorhangsel om dit te demonstreren. Hij nam NIET de Ark van het Verbond weg, waarin Zijn geboden waren opgeborgen. Met andere woorden, Hij deed de wet niet weg.

Terug naar de tekst van vandaag. God geeft dus de wet in ons binnenste en schrijft het in ons hart, als wij dit toestaan. Maar wat heeft dit tot gevolg? "Zij zullen Mij kennen." staat er als we doorlezen. 

Dus ja, "Het einde der wet is Christus tot rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft." (Romeinen 10:4) We worden niet gered door de wet te houden. "Doen wij dan de wet te niet door het geloof? Dat zij verre; maar wij bevestigen de wet." (Romeinen 3:31) Hoe kunnen wij de wet bevestigen? Voor mij betekent dit dat ik probeer hem na te leven. Want ik wil God kennen. En door Zijn wet en Zijn Woord ben ik in staat om dichterbij Hem te komen.

Ik geloof dat God Zijn wet niet heeft gegeven als 'straf' voor Zijn volk, maar juist uit liefde en als zegen voor hen (en voor ons). En die zegen wil niet missen!

1 opmerking:

  1. Ik sluit me helemaal bij je aan Rafaelle... ;)
    Als mijn dochter iets doet wat ze beter niet kan doen, dan straf ik haar niet. We praten er over en dan geef ik aan wat ze de volgende keer beter kan doen. Dat doe ik niet om te straffen, maar omdat ik van haar hou. Ik wil niet dat haar wat overkomt en wil voor haar het beste. Zo is het met Vader ook. Hij wil het beste voor ons en geeft aanwijzingen en richtlijnen. Wij hebben de keuze en we zullen gecorrigeerd worden als we niet luisteren. Hij is reuze geduldig en in liefde wil Hij ons leren. Hoe fijn is dat!

    BeantwoordenVerwijderen