Vier schommelstoelen piepten zachtjes toen we rustig op mijn veranda zaten in de koelte van de zonsondergang in de bergen aan het eind van de dag. Een al vele jaren dierbare vriendin deelde dit moment met mijn twee dochters en mij. Ieder van ons had gedeeld van ons hart en onze gedachten, conflicten en problemen die vanbinnen opborrelden.
Ik realiseerde me dat, in mijn leven, en in de ervaringen van een ieder van ons die deze avond bij elkaar waren, er veel conflicten, verwondingen en scheidingen met mensen geweest zijn door de jaren heen. Ieder van ons zal voor veel uitdagingen komen te staan in een gebroken wereld. Onze fijne gemeenschap van vriendschap gaf troost voor elk van ons en we deelden elkaars lasten met begrip en medeleven.
Zo vaak staan we deze moeilijke tijden toe te beïnvloeden hoe we denken dat God naar ons kijkt.
We denken: "Omdat ik littekens heb of een mislukte relatie, moet God teleurgesteld zijn in mij. Misschien zijn we teleurgesteld in onszelf omdat we de illusie hebben dat als we op de een of andere manier hard genoeg proberen, we een perfect harmonieus leven kunnen creëren. En dus hebben we het gevoel dat we God hebben gefaald en dat Hij op ons neerkijkt met een boze of teleurgestelde blik.
Maar wanneer Jezus naar ons kijkt, kijkt Hij naar ons met meelevende ogen. Ik houd van het vers in Psalm 103:14 dat zegt: "Want Híj weet wat voor maaksel wij zijn en blijft bedenken dat wij stof zijn."
Jezus stierf voor ons, omdat Hij zoveel van ons hield dat Hij ons wilde herstellen tot de perfecte liefde die God altijd wilde dat wij zouden kennen. We lezen: "God echter bevestigt Zijn liefde voor ons daarin dat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren." Romeinen 5:8
Verbazingwekkend - Toen we nog vastzaten in ons eigen egoïsme, onze eigen kleingeestigheid, onze eigen littekens, hield Hij zoveel van ons dat Hij voor ons stierf.
Het is het kruis dat de kloof tussen onze pijn, teleurstellingen, gebrokenheid en Gods volmaakte liefde overbrugt. Het is het kruis dat ons hoop geeft voor wat we zullen ervaren in eeuwigheid.
Als bijgevolg wil satan niet dat we deze vrijheid, deze geweldige genade kennen. Hij wil onze vreugde stelen, ons beeld van de levende, liefdevolle God vernietigen. Hij wil dat we denken dat we op een of andere manier in staat zullen zijn om onszelf te genezen door harder te proberen.
Toen we spraken over deze onderwerpen, ving een veld met wilde bloemen onze blik. Zwaaiend in de wind, leken ze te dansen en zingen van de schoonheid, de heerlijkheid van de kunstenaar die ze daar geplant heeft voor ons plezier. Het is alsof God ons eraan herinnerde dat Hij met ons was - dat Hij onze harten gezien en gehoord had, maar dat de schoonheid die Hij ons getoond had een vleugje was van de voortreffelijke lieflijkheid die Hij voor ons bereid heeft in eeuwigheid, waar we zullen leven in een perfecte relatie met Hem, en iedereen die daar woont bij Hem.
Mijn dochter Joy merkte op dat ons gevoel van Gods voorziening een keus van geloof was om het onze eer te maken. Overal om ons heen zijn bewijzen van Zijn werkelijkheid en aanwezigheid, maar we moeten de ogen van ons hart openen om Zijn schoonheid te zien en Zijn liefde en vreugde te omarmen. Ze eindigde haar gedachten: "Als we de teleurstellingen in deze wereld ervaren, hebben we een keuze te maken - om te kijken naar de realiteit van Gods schoonheid en vingerafdrukken om ons te herinneren aan Zijn voorziening in liefde, of om te negeren waarin Hij voorziet iedere dag en te leven in wanhoop of teleurstelling." Ze concludeerde: "Het is makkelijk om cynisch te zijn, het is dapper om vreugdevol te zijn."
We moeten begrijpen dat onze vrede niet zal komen van onze omstandigheden, onze enige hoop is God Zelf.
We kunnen het gedrag van anderen in ons leven niet beheersen. We kunnen niet iemand anders dwingen om begripvol, toeschietelijk, vergevingsgezind en meelevend te zijn als we gebroken of teleurstellende relaties ervaren.
Maar we hebben wel de keus van het beheersen van onze eigen reacties.
We kunnen ervoor kiezen om te vergeven, te groeien in nederigheid. We kunnen ervoor kiezen om moeilijke relaties aan God te geven. En dan moeten we de gevolgen en resultaten in Gods handen laten, om het uit te werken op Zijn tijd.
Als we een gebroken relatie toestaan om ons te verteren, om teveel hersenruimte in beslag te nemen, zal het angst en wanhoop creëren. Echter, als we het aan God geven in geloof en proberen de gevolgen van onze moeilijkheden in Zijn hand te laten, dan zijn we in staat om vooruit te gaan, hoop te ontwikkelen en de weg van Zijn liefde te leren. Als we Hem ontmoeten aan het kruis en Hem toestaan onze gebroken hoop te nemen, kunnen we vertrekken met vrede, wetende dat Hij ons kent en nog steeds van ons houdt en dat Hij ons heeft genezen voor eens en voor altijd, de plekken van ons eigen falen. Alleen als we op deze manier leven, kunnen we Zijn liefde ervaren - wanneer we onszelf vergeven en wanneer we Zijn geweldige prestatie en overwinning aannemen in ons leven.
Het is mijn gebed deze week dat je leert om te leven in het licht van Zijn beloofde liefde, dat je je lasten zal overgeven in Zijn vaardige handen en dat je het verlangen van je Vader zult accepteren om je lief te hebben en door deze wereld te dragen totdat je Hem zult zien van aangezicht tot aangezicht.
Moge jullie leven vrij van lasten en zorgen vandaag,
en rust in Zijn geweldige liefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten