Voor de zomervakantie begon ik met de overstap van invalleerkracht naar gastouder. Het hele huis werd aangepast, er werd van alles aangeschaft, etc. Maar na een paar maanden had ik nog steeds geen aanmeldingen.
In oktober kon ik eindelijk van start met 2 kindjes, voor- en naschoolse opvang. Deze kindjes komen uit een moeilijke thuissituatie en een vriendin van mij (die haar kinderen op dezelfde school heeft zitten) had in het voorbijgaan weleens voor hen gebeden. Hun thuissituatie is er intussen niet makkelijker op geworden, maar ik merk dat ze hier tot rust komen en dat ze de structuur prettig vinden en ik kan op mijn beurt hen overladen met liefde en zorg.
Maar na hun aanmelding bleef het een poosje stil. Mijn man en ik zijn intensiever gaan bidden voor onze financiën en mijn onderneming om gastouder te zijn. En van verschillende kanten kwamen toen aanmeldingen. Beide gastouderbureaus waar ik ingeschreven sta, hadden vraagouders die kennis wilden maken en inmiddels vang ik 3 extra kindjes op.
In november kregen mijn buren (ongepland) een kindje en destijds ging het met moeder helemaal niet goed. Eerder in het jaar had ze een herseninfarct gehad en nu was haar gezondheid ernstig in gevaar. Ondanks dat zij moslims zijn, heb ik toen een tijdje voor hen gebeden, tot er verbetering in de situatie kwam. Daarna was alles weer redelijk bij het oude. Tot ze onlangs bij mij voor de deur stonden, met de vraag of ik plaats had voor opvang vanaf maart. Ik vind het zo bijzonder om te zien op wat voor manieren God gebeden verhoort. Ik had gebeden of Hij ze in Zijn hand wilde houden en nu mag ik 3 dagen per week voor 2 van hun kinderen gaan zorgen.
Ik heb echt het idee dat God al deze kindjes met een reden bij mij plaatst. Niet dat ik perfect ben, verre van. Maar Hij rust mij toe om voor deze kinderen te zorgen en ik hoop en bid dat Hij door mij heen een stukje van Zichzelf laat zien.
Gebedsverhoring.
BeantwoordenVerwijderenVoor de zomervakantie begon ik met de overstap van invalleerkracht naar gastouder. Het hele huis werd aangepast, er werd van alles aangeschaft, etc. Maar na een paar maanden had ik nog steeds geen aanmeldingen.
In oktober kon ik eindelijk van start met 2 kindjes, voor- en naschoolse opvang. Deze kindjes komen uit een moeilijke thuissituatie en een vriendin van mij (die haar kinderen op dezelfde school heeft zitten) had in het voorbijgaan weleens voor hen gebeden. Hun thuissituatie is er intussen niet makkelijker op geworden, maar ik merk dat ze hier tot rust komen en dat ze de structuur prettig vinden en ik kan op mijn beurt hen overladen met liefde en zorg.
Maar na hun aanmelding bleef het een poosje stil. Mijn man en ik zijn intensiever gaan bidden voor onze financiën en mijn onderneming om gastouder te zijn. En van verschillende kanten kwamen toen aanmeldingen. Beide gastouderbureaus waar ik ingeschreven sta, hadden vraagouders die kennis wilden maken en inmiddels vang ik 3 extra kindjes op.
In november kregen mijn buren (ongepland) een kindje en destijds ging het met moeder helemaal niet goed. Eerder in het jaar had ze een herseninfarct gehad en nu was haar gezondheid ernstig in gevaar. Ondanks dat zij moslims zijn, heb ik toen een tijdje voor hen gebeden, tot er verbetering in de situatie kwam. Daarna was alles weer redelijk bij het oude. Tot ze onlangs bij mij voor de deur stonden, met de vraag of ik plaats had voor opvang vanaf maart. Ik vind het zo bijzonder om te zien op wat voor manieren God gebeden verhoort. Ik had gebeden of Hij ze in Zijn hand wilde houden en nu mag ik 3 dagen per week voor 2 van hun kinderen gaan zorgen.
Ik heb echt het idee dat God al deze kindjes met een reden bij mij plaatst. Niet dat ik perfect ben, verre van. Maar Hij rust mij toe om voor deze kinderen te zorgen en ik hoop en bid dat Hij door mij heen een stukje van Zichzelf laat zien.