Je kinderen ~ Maandag

LEES: Deuteronomium 6 vers 1-9
SOAP: Deuteronomium 6 vers 7-9

7 En gij zult ze uw kinderen inscherpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat.
8 Ook zult gij ze tot een teken binden op uw hand, en zij zullen u tot voorhoofdspanselen zijn tussen uw ogen.
9 En gij zult ze op de posten van uw huis, en aan uw poorten schrijven.

-------------------------------------------------------------------

De woorden van God inscherpen. Telkens weer van Hem spreken. Waar we ook zijn overal en altijd mogen we van Hem getuigen.  Naast het mondeling onderwijzen moet het ook aan ons te zien zijn. Zonder woorden getuigen. In wat we doen. (teken aan de hand) In wat we denken, beslissen, zeggen, zien. (teken aan het voorhoofd tussen de ogen). Zelfs ons huis moet van Hem getuigen.

Een opdracht voor ons allemaal. Als we moeder zijn van kinderen of als we (nog) geen kinderen hebben. God gebied ons van Hem te getuigen. Concreet denk ik aan de boeken in de boekenkast, die liedjes die de kinderen horen, leren zingen. Het alert maken op de mooie schepping, het spelen, het huishouden, het bereiden van het eten, onderweg in de auto, met de fiets. Overal! Want er is verwachting ook voor onze kinderen die op onze levensweg voor een langere of kortere tijd meelopen. 


VERWACHTING

Het is een verre reis,
verwekken en verwachten.
God werkt door de geslachten
heen naar het paradijs.

Het is geen eenzaam pad
dat wij de kinderen wijzen.
Wij mogen samen reizen
naar Gods volkomen stad

Wij kunnen positief
met onze kinderen leven.
God heeft Zijn woord gegeven;
Hij heeft de aarde lief.

Want stad en paradijs
komen terug op aarde.
Dus heeft ons werken waarde;
ons nageslacht komt thuis.

Liefs,