LEES: Lukas 17 vers 1-4
SOAP: Lukas 17 vers 3-4
1 En Hij zeide tot de discipelen: Het kan niet wezen, dat er geen ergernissen komen; doch wee hem, door welken zij komen; 2 Het zoude hem nuttiger zijn, dat een molensteen om zijn hals gedaan ware, en hij in de zee geworpen, dan dat hij een van deze kleinen zou ergeren. 3 Wacht uzelven. En indien uw broeder tegen u zondigt, zo bestraf hem; en indien het hem leed is, zo vergeef het hem. 4 En indien hij zevenmaal daags tegen u zondigt, en zevenmaal daags tot u wederkeert, zeggende: Het is mij leed; zo zult gij het hem vergeven.
---------------------------------------------------------------------------------
Goeiemorgen en welkom bij dag 1 van de Bijbelstudie!
In de komende acht weken gaan we hoofdstuk 17 t/m 24 van het Bijbelboek Lukas bestuderen. In deze hoofdstukken gaan we lezen over het leven van Jezus en worden we geconfronteerd met de lijdensweg die Hij is ondergaan voor een ieder van ons. Maar zover zijn we nu nog niet, want we beginnen gewoon bij het begin van hoofdstuk 17, zoals je hierboven ziet. En op deze eerste dag al spreken de verzen tot mijn hart en kan ik me ermee identificeren. Ik zal uitleggen waarom...
De afgelopen 4 jaar heb ik als invaller gewerkt in het basisonderwijs. Vaak had ik een klas niet langer dan een paar dagen achter elkaar. Maar soms kwam het voor dat ik een tijd lang voor dezelfde klas stond, bijvoorbeeld omdat een leerkracht langdurig ziek was of soms zelfs een paar maanden overspannen. In het begin tastten de kinderen en ik elkaar dan af, zodat we wisten wat we aan elkaar hadden. Zo zaten er altijd een stel rakkers bij, die mijn grenzen tot het uiterste gingen testen. Maar vaak als ik zo'n kind apart nam en een hart-tot-hartgesprekje met hem (sorry, het waren bijna altijd jongens) had, merkte ik dat hij het niet zo kwaad bedoelde. Helaas kwam het maar al te vaak voor dat na zo'n gesprekje het kind toch verder ging met zijn negatieve gedrag. Dan moest ik diep van binnen tot 10 tellen (en een schietgebedje doen), zodat ik niet echt boos op hem zou worden, maar hem zou vergeven zoals Jezus van ons vraagt, zodat ik vervolgens op de juiste manier op zijn gedrag kon reageren.
Of het nu één keer per dag, twee keer, tien keer of nog vaker is...
Als een ander spijt betoont, moeten wij hem vergeven.
Mijn ervaring met kinderen is dat je hier echt op getest wordt. Dus als het de eerste keer niet lukt en je op de verkeerde manier reageert, dan krijg je nog kansen genoeg om het wél goed te doen. Geloof me, ik ben dor schade en schande wijs geworden. Maar daardoor heb ik geleerd om mezelf te vernederen, mijn fouten toe te geven tegen de betreffende persoon en om hem om vergeving te vragen. Dan kom je erachter dat vergeving twee kanten op werkt. En dat is maar goed ook, want vergeving hebben we allemaal nodig!
Hoe moeilijk is dat om iemand keer op keer weer te vergeven?! Iemand die constant hetzelfde doet en waar je al zo vaak iets van gezegd hebt en het blijft doen.. Maar als we het omgekeerd bekijken..wij doen zelf ook dingen keer op keer verkeerd en worden daar, als we berouw voor tonen, ook telkens weer voor vergeven door onze Heer! Laten we dus in ieder geval proberen iemand één keer, twee keer, misschien wel tien keer of meer te vergeven..omdat we zelf weten hoe fijn we het vinden als de ander ons vergeefd.
BeantwoordenVerwijderenHelemaal met je eens Jamina. Ik vind vergeven ook heel moeilijk. Soms blijft we toch met wrok zitten.
VerwijderenVandaag las ik: We moeten leren om net zo tolerant te zijn tegenover andermans falen als tegenover ons eigen falen.
Vandaag heb ik excuses aan moeten bieden voor mijn gedrag. Of de ander mij vergeven heeft weet ik niet, er was geen reactie. Vandaag heb ik ook mogen vergeven en dat kunnen uitspreken dat voelt fijn en geeft je hart een lichter gevoel. Ook de ander gaf zich aan beter te voelen.
BeantwoordenVerwijderenHet is niet altijd makkelijk, maar als je het vaker en oprecht doet valt er een last van je af en merk je dat het niet altijd meer moeilijk is om excuses aan te bieden.
Bij sommige personen is het zo moeilijk om te vergeven, omdat die je zoveel hebben aangedaan. Maar dan nog staat het niet in verhouding wat Jezus allemaal voor ons heeft moeten doorstaan.
Dus geduld is een belangrijk punt, zodat je kunt vergeven en opnieuw en opnieuw en opnieuw!
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenAls je iemand iets wilt vergeven, dan moet eerst wel duidelijk zijn of de andere het wel als fout ziet.
BeantwoordenVerwijderenEergisteravond belde S. op, om te zeggen dat ze toch met een andere gastouder in zee gaan, terwijl er vrij vaste afspraken met mij waren gemaakt dat ze hun dochtertje de volgende dag zou brengen voor de eerste keer. Ik voelde woede in mij opkomen en voelde me verongelijkt. Ik vond het niet eerlijk. Ik had erop gerekend en dacht dat ik nu voorlopig werk had voor 3 dagen in de week. Dit zag ik allemaal aan mij voorbij gaan. Toen ik het mijn man vertelde, bracht het tranen in mijn ogen. De woorden die hij toen uitsprak, maakte echter dat ik de situatie vanuit een ander oogpunt zag. Hij zei dat ik Sabine moest vergeven en herinnerde me eraan dat we hadden gebeden voor deze situatie. We hadden gebeden dat hoe het ook zou lopen, dat Gods wil zou geschieden. Dus hoe hard het ook aankwam en hoe oneerlijk het ook aanvoelde, God weet wat het beste is voor mij en voor dat gezin. Het had gewoon niet zo moeten zijn. En toen ik dat op me in liet werken, kon ik het loslaten en erop vertrouwen dat Hij voor mij zal voorzien op de juiste tijd.
BeantwoordenVerwijderen